Wisława Szymborska urodziła się w 1923 roku w Bninie pod Poznaniem.W 1931 roku wraz z rodziną zamieszkała w Krakowie. W 1945-48 studiowała filologię i socjologię na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1953-81 była członkiem zespołu redakcyjnego tygodnika ,, Życie Literackie''. W 1996 roku otrzymała literacką Nagrodę Nobla. Pierwsze wiersze opublikowała w krakowskim "Dzienniku Polskim", następnie w "Walce" i "Pokoleniu". W tych czasach Szymborska była związana ze środowiskiem akceptującym socjalistyczną rzeczywistość. W latach 1947-1948 była sekretarzem dwutygodnika oświatowego "Świetlica Krakowska" i – między innymi – zajmowała się ilustracjami do książek.Szymborska została przyjęta do Związku Literatów Polskich. Jest także członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.Szymborska jest nierozerwalnie związana z Krakowem i wielokrotnie podkreślała swoje przywiązanie do tego miasta.
Orędownikiem poezji Szymborskiej w Niemczech jest Karl Dedecius, tłumacz literatury polskiej.W twórczości Wisławy Szymborskiej ważne miejsce zajmują także limeryki, z tego względu zasiada ona w Loży Limeryków, której prezesem jest jej sekretarz Michał Rusinek. Wisława Szymborska uznawana jest również za twórczynię i propagatorkę takich żartobliwych gatunków literackich, jak lepieje, moskaliki, odwódki i altruiki.
Tomy wierszy:
Dlatego żyjemy, 1952, 1954 (2. wyd.)
Pytania zadawane sobie, 1954.
Wołanie do Yeti, 1957.
Sól, 1962.
Sto pociech, 1967.
Wszelki wypadek, 1972.
Wielka liczba, 1976.
Ludzie na moście, 1986.
Koniec i początek, 1993.
Chwila, 2002.
Dwukropek, 2005 (Nominacja do Śląskiego Wawrzynu Literackiego, kwiecień 2006; Nominacja do Nagrody Literackiej Nike, 2006)
Źródło: Leksykon ,, Wielcy Pisarze'' i Wikipedia
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz