Bolesław Prus, właściwie
Aleksander Głowacki herbu Prus (ur.
1847 w
Hrubieszowie, zm.
19 maja 1912 w
Warszawie) – polski
pisarz, prozaik, nowelista i
publicysta okresu
pozytywizmu, współtwórca polskiego
realizmu,
kronikarz Warszawy,
myśliciel i popularyzator wiedzy, działacz społeczny, propagator turystyki pieszej i rowerowej.
W
1876 roku Prus rozpoczął współpracę z czasopismem "Ateneum" (do którego pisał głównie
Kroniki miesięczne), natomiast w
1877 z tygodnikiem "Nowiny". W
1882 objął redakcję tej gazety. Na jej łamach zamieścił m.in. kontrowersyjny dokument
Szkic programu w warunkach obecnego rozwoju społeczeństwa. W tym samym czasie rozwijała się coraz bardziej jego działalność
beletrystyczna. W roku
1879 Prus wkroczył w dojrzały okres swojej twórczości nowelistycznej, który trwał aż do roku
1885. Nigdy nie porzucił jednak dziennikarstwa. W
1881 roku związał się z "
Tygodnikiem Ilustrowanym", a w
1887 z "Kurierem Codziennym". Większość jego
opowiadań,
nowel, a później
powieści była po raz pierwszy publikowana na łamach gazet, z którymi współpracował.
W 1882 roku Prus po raz pierwszy wyjechał na wczasy do
uzdrowiskowej miejscowości
Nałęczów. Od tamtej pory miasteczko to stało się jego ulubionym miejscem wypoczynku, które odwiedzał przez kolejne 30 lat, czyli do swojej śmierci. Dziś w Nałęczowie znajduje się
muzeum Bolesława Prusa, które stanowi jedną z części Pałacu
Małachowskich. Z Nałęczowa często podróżował do pobliskiej
Bochotnicy, gdzie najprawdopodobniej umieścił akcję swojej noweli
Antek.Prus stał się wielkim autorytetem w oczach opinii publicznej. Postrzegano go jako wzorowego reprezentanta postawy zgodnej z założeniami
pracy organicznej i
utylitaryzmu. Do końca życia pisarz chętnie brał udział w akcjach społecznych i obejmował patronat wielu inicjatyw oraz przedsięwzięć. Został opiekunem sierot z Towarzystwa Dobroczynności, brał udział w spółce zakładającej Seminarium dla Nauczycieli Ludowych w
Ursynowie, był prezesem Stowarzyszenia Kursów dla Analfabetów Dorosłych.
Zmarł na atak serca w wieku 64 lat. Jego pogrzeb, który odbył się
22 maja 1912 roku, zgromadził tłumy wielbicieli talentu pisarza i przerodził się w wielką manifestację mieszkańców Warszawy. Prus został pochowany na cmentarzu na
Powązkach, gdzie na pomniku, wykonanym przez
Stanisława Jackowskiego, znajduje się napis "Serce serc".
Dzieła: PAŁAC I RUDERA, PRZYGODA STASIA, MILKNĄCE GŁOSY, ON, SEN, CIENIE, ŻYWY TELEGRAF, NA WAKACJACH, KATARYNNKA, LALKA, ANIELKA, FARAON.
źródło:
http://www.wikipedia.pl/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz